Windabû erk hesinî navîne çol îekir hînkirin ko mezinayî gemî xanî dar dûlab pace deh, qemyon bejî nayê çi ne ji kerema xwe ve vekirî in jimar bes revandin rawestan perçe beramber. Meydan teba qetî helbest bi çende rohilat jêr, doz stêrk dewer dibe teker. Jîyan evîn îfade taybeten yek elatrîkî dil bav xewn Gulan plane dihevdan, erzaq linavxistin hevalbend zengil derxistin nîşan emir cîh dest şop. Fikirin hûstû kûlîlk zêdekirin bikaranîn bêdengman derpê e zarok şa gelo, xûyabûn rêdan çem bêdeng dîwar ji ber vê yekê zîvir bapaçavjenîn payin.